CLOUD 9

AKO: Manong, bakit kwek-kwek ang tawag ng pagkaing ito? (manong, nganong kwek-kwek man ang tawag ani nga pagkaon?)

TOKNENENG MASTERCHEF:ahh actually, hindi naman talaga kwek-kewk ang tawag nito, tokneneng kasi itlog sa manok ang ginagamit. KWEK_KWEK para yun sa mga pugo at diba yun ang naririning sa kanila.. KWEK-KWEK? (ahh actually, dili man gyud kwek-kwek ang tawag ani, tokneneng man gyud. kwek-kwek kay mao tong sa pugo o quail. dayon kwek-kwek ang tawag kay diba mao man na ang sound madunggan sa ila.. KWEK_KWEK?)

AKO: ahhhhhhhhh.... (*bulong sa sarili* bakit KWEK-KWEK? hindi kaya QUACK QUACK?)

dehins ko hilig ang kumain ng itlog. natatakot kasi akong tumaba pa at dumami pa ang pimples sa mukha ko... - ganyan ako ka-arte noon sa pagkain. geek kasi ako at kinareer ko 'toh noon kasi pati mukha ko at pagdadamit, tipong geek talaga. maraming pimples, mataba at mahilig magbasa. umiba lang ng konti pagdating ko sa kolehiyo, medjo kasi pumayat na ako at nawala na ang rice paddy sa mukha ko.

nung nakaraang linggo, niyaya ako ng mga estudyante kong kumain ng hapunan.huling linggo na sa buwan kaya ubos na ang pera ko noon at lalo na sa mga estudyante. kaya naisipan naming kumain nalang ng kwek-kwek o tokneneng. ang tokneneng pala ay isang street food na sikat sa pinas dahil bukod sa masarap na, mura pa. tiyak mag-eenjoy ang buong pamilya.

simple lang pagawa nito, mag-boil lang ng itlog tapos tabunan ito ng orange na dough at ilagay sa bumubukal na mantika at pag wala na yung lagkit at medjo malutong na yun dough, ok nang kunin. voila, may tokneneng kana!

P.S.pwede itong gawan ng side dish na pipino na may halong maanghang na suka.

"Takbo KRISTINA takbo!" mga salitang di ko malilumutan.

Limitado lang ang mga laro na pwede sakin nung bata pa ako, hikain kasi ako kaya sa tuwing niyayaya na ako ng mga kapatid ko at mga pinsan kong maglaro, di mwawala ang towelette na inilalagay sa likuran ko. Pagdating ko sa high school, nagkaroon ng marathon sa intramurals namin. cheerer lang talaga ako noon, minsan water girl at kanchawera (oops!). Pero nung naging sophie ako, nagkaroon ng scarcity ata sa mga runners at biglang tinawag ako ng geometry teacher namin. Kinabahan ako noon, lider pa naman ako sa mga kanchaw pero sabi lang pala niya pag sumali daw ako sa mga runners, may plus points daw sa geometry. Saktong sakto ang timing, tagilid grade ko noon sa kanya. Kaya yun, napasubo na kaya sumali.sa kabutihang palad, hindi ako inatake ng hika. ang ending? secret.

Pagkatapos ng halos isang dekada, inimbita ako ng kasama ko sa opisina na sumali sa fun run sa lugar namin. alanganin ako sa simula kasi wala akong ensayo. napi-picture ko na kasi na hihimatayin ako at palilibutan ng maraming tao. ayoko nun pero dahil sa sobrang pagpilit at dahil na rin sa may souvenir, sumali ako. why not sabi ko sa sarili ko, matry nga.

Unang beses ko yun sumali sa fun run. ang experience? sobrang saya. and daming kiddies at mga adults! nagkaroon ako ng mga bagong kebigan (mostly kids) at tsaka may natunan ako: wag matakot na mag-baka sakali, sayang ang pagkakataon. Naks!

“Mag-aral maigi. Kung titigil ka sa pag-aaral, manghihinayang ka pagtanda mo dahil hindi mo naranasan ang kakaibang ligayang dulot ng mga araw na walang pasok o suspendido ang klase o absent ang teacher. (Haaay, sarap!).” – B.O.

Marso... ang pressure cooker month sa mga estudyante. Dito malalaman kung makakakuha ba ng diploma ang mga graduating students at nag-cra-cramming ang iba sa paghanda sa final exams. Aaminin ko, nagiging senti ako pag dumarating ang buwang ito nung estudyante pa ako. Senti dahil napapaiyak ako kung ano ang uunahin kong tapusin na requirement sa school, mapa-academic man o extra kuri-kuri.

Ngayong nagtratrabaho na ako, nakakamiss ung pakiramdam ng pagiging senti este ung busy sa school requirements. Iba kasi yung thrill sa paghihintay sa paglabas ng school grades! Kaya palagi kong sinasabi sa mga estudyante ko, “kahit nakakapagod o nakakatamad, mag-enjoy kayo sa pag-aaral nyo, mamimiss nyo yan.”

Kaya sa lahat na mga estudyante, good luck sa exams. Ok lang maging pressured basta tuloy lang sa pag-enjoy sa pag-aaral.

time check: 2:30 AM. kararating lang namin at dahil nakatulog ako sa byahe, hindi na naman ako tinatamaan ng antok.

naranasan nyo na ba yung pakiramdam na pinaka-ayaw mo? yung alien na feeling? di mo trip pero nararamdaman mo lang? di ko alam kung bakit nararanasan ito ng tao pero sabi nila ang ibig sabihin lang daw nito ay may care ka pala sa mga bagay-bagay. naks!

nung late teenage years ko, may isang lugar talaga akong gustong gustong puntahan. naging isa nga yun sa mga inspirasyon ko na sumikap at mag-aral ng mabuti. walang araw ang lumipas na hindi ko ito inisip hanggang sa dumating ang araw na pinagbigyan ako ng Diyos na makapunta doon. pero nung pumunta ako, hindi kasiyahan kundi kalungkutan ang naramdaman ko.naging iba yung resulta sa iniisip ko. mabuti nalang may malapit na convenience store sa tinutulugan ko at nakabili ako ng ice cream, pampa-iwas negative vibes.

buhay talaga o, ang weird.